เบตงใต้สุดสยามเมืองงามชายแดน

ไปเที่ยวเบตง

( ขอบคุณภาพจาก Facebook เบตงภาพเก่า โกไข่ )

                 ประวัติสั้นๆ เกี่ยวกับเบตง อำเภอเบตงเป็นอำเภอใต้สุดของประเทศไทย ที่มีขนาดใหญ่ในจังหวัดยะลาอยู่ในแนวเทือกเขาสันการาคีรี มีเนื้อที่ประมาณ 1,328 ตารางกิโลเมตร เมืองเบตงอยู่ห่างจากตัวเมืองยะลาประมาณ 140 กิโลเมตร และห่างจากกรุงเทพมหานครประมาณ 1,220 กิโลเมตร 

" มุมสูงเมืองเบตง "

                 ชื่อเดิมของอำเภอเบตงคือ ยะรม เป็นภาษามลายูมีความหมายว่า "เข็มเย็บผ้า" ต่อมาเมื่อปีพุทธศักราช 2473 สมัยที่พระพิชิตบัญชาการเป็นนายอำเภอ ได้ย้ายที่ตั้งที่ว่าการอำเภอจากบ้านฮางุส หมู่ที่ 1 มาตั้งอยู่ที่บ้านกำปงมัสยิด หมู่ 6 ตำบลเบตง พร้อมกับเปลี่ยนชื่อจากอำเภอยะรมมาเป็นอำเภอเบตงในปัจจุบัน ซึ่งคำว่า เบตง มาจากภาษามลายู ว่า "Buluh Betong" หมายถึง "ไม้ไผ่ขนาดใหญ่" คือ ไผ่ตง ซึ่งมีอยู่มากในท้องถิ่น ต้นไผ่ตงจึงกลายเป็นสัญลักษณ์หนึ่งของเมืองเบตง

               ปัจจุบัน อำเภอเบตงมีการปกครองรวม 5 ตำบล คือ ตำบลเบตง ตำบลยะรม ตำบลอัยเยอร์เวง ตำบลตาเนาะแมเราะ และตำบลธารน้ำทิพย์

               อำเภอเบตงมีประชากร 62,523 คน ( นับปี 2560 ) ประกอบด้วยคนไทยหลากหลายเชื้อชาติ เป็นชาวไทยเชื้อสายมาลายูเกือบร้อยละ 50 คนไทยเชื้อสายจีน ( เช่น กวางไส จีนแคะ แต้จิ๋วและฮกเกี้ยน ) ร้อยละ 30 ส่วนใหญ่ชาวไทยเเชื้อสายจีนมักเป็นเจ้าของสวนยางพาราและประกอบอาชีพค้าขาย ส่วนที่เหลืออีกร้อยละ 20 เป็นชาวไทยพุทธ อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข เกิดการผสมผสานกันระหว่างวัฒนธรรมที่หลากหลายได้อย่างลงตัว

" เบตงยามค่ำคืน "